Nieuw Zeeland

Tijdens een bezoek aan mijn nicht uit Nieuw-Zeeland die in het Verenigd Koninkrijk woont, werd ik getroffen door de kunstwerken van haar man. David Armitage is geboren in Australië (zijn schilderij is van de Aboriginal Dreaming). Hij woonde enige tijd in Nieuw-Zeeland en werkt nu in East Sussex in het Verenigd Koninkrijk.

Tijdens een reis naar Nieuw-Zeeland in 2004 werden we getroffen door Alan Wehipeihana's Whenua I en II op een tentoonstelling in het Pataka Museum. Later bezochten we hem in zijn atelier, omringd door kastdeuren, vloerplanken en stukjes metaal, en hij vertelde ons het verhaal van zijn Whenua-schilderijen:

Ze hebben een tijdje als schilderijen aan mijn muur gehangen, maar op een dappere dag heb ik ze, tot afgrijzen van mijn vrienden, met elektrisch gereedschap bewerkt. Ik vond het resultaat heel opwindend.

Whenua betekent het land, dus het leek me een toepasselijke titel voor mijn landschappen. Het kan ook 'na de geboorte' betekenen en in het Maoridom is de aarde de moeder waaruit alle aardse dingen worden geboren, de hemel is de vader. Afterbirth symboliseert dus onze band met het land.

We werden geïnspireerd om het landschap met nieuwe ogen te verkennen en dat bracht ons terug in de kunstgalerijen en musea. Bij onze terugkeer realiseerden we ons dat we een kleine collectie Nieuw-Zeelandse kunst hadden - genoeg om een tentoonstelling in te richten in onze galerie in Maastricht.

Kijk maar eens naar Jo Ogier's Riflemen on Mistletoe of het prentwerk van Andrea Mae Miller met de enge kat tegenover de enge vis.

John Drawbridge was een van de belangrijkste Nieuw-Zeelandse kunstenaars van de vorige eeuw en Austin Davies, White Men, geeft perfect de allure van het theater weer. Kahu Scott daarentegen vertegenwoordigt de generatie van nu en zijn erfenis van het Maoridom.